مقاله ای درباره نماز جمعه به قلم حجه الاسلام مصباحی سرشت
پنجشنبه, ۲۴ اسفند ۱۳۹۱، ۱۲:۱۶ ب.ظ
بسم الله الرحمن الرحیم
« یَا أَیُّهَا النَّاسُ أَنْتُمُ الْفُقَرَاءُ إِلَى اللَّهِ وَاللَّهُ هُوَ الْغَنِیُّ الْحَمِیدُ » این آیه شریفه جایگاه تواناییهای بشر را تبیین می کند و به منشأ رفع نیازهای ذات سراسر نیازمند انسان اشاره دارد .آری انسان در هر چیزی که احساس رفع نیاز می کند از خداوند مرتفع شده است و در هر چه که احساس نیاز دارد فقط از پروردگار یکتاست که نیازش بر طرف می گردد ؛ حال به این قاعده معترف باشد یا انکار کند در این واقعیت خللی ایجاد نمی کند . بنابراین, رفع نیازها در بهترین شرایط وبدون عوارض جانبی فقط در ارتباط با خداوند قادر متعال امکان دارد , چراکه منشأ همه خیرات فقط اوست . از همین رو خداوند برای برآوردن اصولی نیازهای بندگان با دستاویز های مختلف انسان را به برقراری ارتباط با خود فرامی خواند.این ارتباط راکه دراصطلاح عبادت می نامیم به اقتضای متاعی که خدا نتیجه آن قرار داده شکل های مختلفی به خود دارد که گاهی نگاه کردن است گاهی راه رفتن گاهی سخن گفتن است گاهی نشستن یاهرعمل دیگر و گاهی انفرادی است وگاهی جمعی که به شکل مکمل یکدیگر نیازهای بشر را پوشش می دهند.اما عبادات گروهی از این جهت که موجب هم افزایی شده وباتوجه به فطرت اجتماعی انسان تأثیرات حیاتی تری در حفظ منافع انسان ودفع خطرات برایش دارد ضروری تر به نظر می رسد... مقاله را در ادامه مطلب بخوانید..
