مشروح خطبه دوم نماز جمعه 1 شهریور شهر باغستان

نماز جمعه باغستان1398/06/01(حجت الاسلام والمسلمین بنی احمدی)

بسم الله الرحمن الرحیم ...عبادالله اوصِیکُمْ و نفسی بِتَقْوَى اللَّهِ. بندگان خدا شما را و خودم را سفارش می کنم به تقوای الهی، در ابتدای خطبه جا دارد تشکر کنیم از اعضاء محترم شورای اسلامی به دلیل اتحادی که در بینشان وجود دارد در رابطه با سازندگی شهر،اعضاء شورای شهر و شهردار محترم در بوته نقد هستند، باید در بین مردم حضور داشته باشند و برنامه هایشان  را بگویند، پروژه هایی که در حال انجام است را اعلام نمایند، و بحث عدالت اجتماعی را باید حتما در پروژه هایشان رعایت کنند، یعنی باید پروژه ها در سطح شهر دیده شود، با توجه به پراکندگی که داریم طبیعتاً باید عدالت اجتماعی در همه پروژه ها تعریف شود،بحمدالله و المنه کارهای خوبی در شهر باغستان در حال انجام است و این در سایه اتفاق و همدلی است، اگر عزیزانی از مناطقی نقد دارند عزیزان شورا را دعوت کنند در مساجدشان و خیلی محترمانه صحبت و گلایه هایشان را داشته باشند، اینکه بعضی وقتها حرفهای بدون سند و مدرکی پیرامون کسی بزنیم بار اخروی دارد و باید جوابگو باشیم، آنچیزی که از منویّات مقام معظم رهبری است اتحاد و همدلی زیاد است تا شهر به آبادانی برسد، اگر که خدای نکرده اختلاف بین اعضاء شورا و شهردار باشد شهر پیشرفت نخواهد کرد، من به عنوان امام جمعه  باید عزیزان را حمایت کنم، البته در جلسات و یا به افراد به صورت خصوصی تذکر لازم را می دهم و دستگاه های  امنیتی ما هم بحمدالله و المنه فعال هستند و ما تشکر می کنیم از عزیزان که فعالیت خودشان را دارند و اگر در سطح ایران اسلامی وقتی می بینید که بعضی جاها مشکل  شهردارها و یا شورای شهر وجود داشته و خدای نکرده بیراهه رفته باشند آنجا این دستگاه ها وارد می شوند، اگر این اتحاد ان شاالله بماند و این همبستگی باشد شهرمان آباد خواهد شد و ما امید به این موضوع داریم، ان شاالله این پروژه هایی که تعریف کردند و دست پیمانکاران است پیگیری شود و ما یک شهر آبادی را ان شاالله داشته باشیم،  انتصاب مجدد ریاست محترم شورا را تبریک عرض می کنم، این هم ان شاالله مایه ی امید و  مسرّت همه مردم شهر باغستان باشد، هفته دولت را داریم، اخیراً اعضاء محترم دولت خدمت مقام معظم رهبری بودند، دو بحث خیلی مهم را مقام معظم رهبری بیان داشتند، که الآن مشکلات جامعه ما یکی بحث اقتصادی است و  دیگری بحث فرهنگی است،  این دو بحث را دولت باید  به آن بپردازد و ما هم باید به این موارد بپردازیم، در بحث رونق اقتصادی که مقام معظم رهبری فرمودند یکی از مشکلاتمان این است که نظارت دولت مردان کافی نیست و باید بیشتر از این باشد، تا این دریچه هایی که برای رانت و اختلاس باز می شود مسدود گردد، باید نظارت ها زیاد شود، کسی نباید جرات این اعمال خلاف قانون را داشته باشد،این مردم خوب و ولایتمدار  از قوه قضائیه  انتظار دارند که این مختلسین و خائنان به خون شهدا ، خائنین به نظام، امام راحل(ره)  و اسلام را به مجازات واقعی برسانند ان شاالله. اگر حمایت مردمی نیاز است برای فعالیت های رئیس محترم قوه قضائیه مان ما باید این کار را انجام دهیم، کار قشنگی را ستاد نماز جمعه انجام داده است و طوماری را برای حمایت از آقای رئیسی و مجموعه قوه قضائیه درست کرده اند، بنده هم به عنوان یک حامی امضاء خودم را پای این طومار قرار دادم، باید حمایت مردمی باشد از قوه قضائیه بخاطر اینکه کار عظیمی را شروع کرده است، این یکی از حرکات بسیار خوب است؛ ابتدا هم از خود قوه قضائیه شروع کردند، و سراغ کسانی رفتند که سالها کسی جرات نداشت سمت آنها برود، و این جای تقدیر و تشکر دارد، شما بزرگواران هم این طومار را امضاء کنید و ان شاالله برسانیم به قوه قضائیه تا حمایت مردمی مردم مومن و متدین باغستان را داشته باشیم، در هفته دولت حرکات خوبی در شهرستان شهریار و شهر باغستان انجام می گیرد، نیمه پر لیوان را ما می بینیم و تشکر می کنیم از  دولتمردان و باید هم تشکر کرد چون در بعضی جاها واقعا زحمات زیادی کشیده شده و البته این آنچیزی نیست که ما انتظار داریم  و  انتظار ما از دولتمردان بیش از اینهاست، ان شاالله خدا به این عزیزان توفیق بدهد و مقداری ان شاالله بیشتر فعالیت در این زمینه داشته باشند، اما نیمه خالی لیوان اذیت کننده است؛ و درخواست داریم آن نیمه خالی را پر کنند، در بحث رونق اقتصادی ، قبل از اینکه برای نماز خدمت شما عزیزان برسم با فرماندار محترم صحبتی داشتیم ، جلسه ای را شهردار محترم گذاشته بودند با تولید کنندگان  و صنعت گران منطقه ، بنده از ایشان سوال کردم که جناب آقای فرماندار قول هایی در جلسه دادید آیا کارهایی انجام شد یا نه؟ این صنعت گران زحمت کش مشکلاتی دارند  و باید حل شود؛ اینها وقتی می خواهند صادرات به کشورهای دیگر داشته باشند مشکل دارند و باید مرتفع شود، دیروز برای سرکشی از کارگاهی رفته بودیم، افتخار ایران ، اسلام و افتخار شهر باغستان باید به این باشد که مثلا تولید میل لنگ لوکوموتیو در باغستان انجام می گردد،  که تولید این نوع میل لنگ فقط در آمریکا انجام می شود،  چه کارهایی برای این تولید کننده و صنعت گر انجام داده ایم؟ این تولید کننده و صنعت گر  عزیز و زحمت کش می گفت مثلا وقتی می خواهند قطار 20 میلیاردی را به خاطر قطعه ای دور بیندازند و از خط فعالیت خارج کنند ، من با هزینه ای بسیار پایین این قطار را تعمیر می کنم، این باعث افتخار است، از اینها کم نداریم ، دولتمردان ما باید به داد اینها برسند، وام 4 درصد را باید به اینها داد، این همه وام صفر درصد را این مختلسین گرفتند و خوردند و پس هم ندادند، چرا کار این تولید کننده ما باید زمین بماند و نتواند این دانشش را در این سرزمین آموزش دهد؟ اینکه کشور های دیگر بیایند و این صنعت گر با فکر و ایده موفق را ببرند درست است؟ فرار مغزها چگونه اتفاق می افتد؟ این برای ما سخت است، جوان های خوب وطنمان ، جوانان مومن ،  متعهد و  وطنپرستمان  می توانند کار کنند،  ولی متاسفانه آن تدبیر لازم که باید باشد نیست ، یکی از راههای رونق اقتصادی همین است، باید در امور این عزیزان تسهیل ایجاد کنیم، مقام معظم رهبری در دیداری که با دولتمردان داشتند در مورد شرایط سختی که برای دریافت وام ایجاد می کنند تذکر دادند، در حالی که کسانی با ارتباط های دیگر به راحتی وام های چندین برابر می گیرند و پس هم نمی دهند! این چه اتفاقی است؟ این نقطه های سیاهی است که نمی شود ندید و باید به این موارد پرداخت، نکته ی  دیگر در مورد ماه محرم و عزاداری سالار شهیدان حضرت ابا عبدالله الحسین(ع) و یاران باوفایش عرض کنم، که مفصل ان شاالله در هفته آینده به این موضوع می پردازیم، ما در این هفته جلسه ای را با هیئت امناء هیئات مذهبی داریم ، صحبت هایمان را باهم در آنجا  مطرح می کنیم، برای جلوگیری از ورود خرافات در هیئات باید تلاش کنیم، چیزهایی وارد هیئات عزاداری می  شود و متاسفانه به نام آقا امام حسین(ع) هم باب می شود، که نه امام حسین(ع)  راضی است و جدش رسول الله(ص) ؛ چیزهایی که می بینیم ، متاسفانه ارگ و فلوت و ... می آورند برای تشکیلات عزاداری! این کجای دین است؟ جایی که مقام معظم رهبری می فرمایند  قمه زدن باعث وهن دین می شود، الآن چیزهایی دیگر می بینیم، طبل های آنچنانی را وارد هیئات می کنند، عزاداری برای آقا امام حسین(ع) را با همان سبک سنتی و درستش انجام دهیم، ما در خدمت عزیزان خواهیم بود و صحبت هایمان را آنجا خواهیم داشت ان شاالله، بحثی که در همین هفته آینده داریم ؛ تا 25 ذی الحجه میلاد و اعیادی را داریم ، روز مباهله را پیش رو داریم، پیامبر اکرم(ص) با نصرانی های نجران به صحبت پرداختند، آنها مقداری نسبت به دینشان پافشاری کردند و حضرت مسیح را فرزند خدا دانستند، بحث بالا گرفت، و مباهله اتفاق افتاد(فَمَنْ حَاجَّک فِیهِ مِن بَعْدِ مَا جَاءَک مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَکمْ وَنِسَاءَنَا وَنِسَاءَکمْ وَأَنفُسَنَا وَأَنفُسَکمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَل‌لَّعْنَتَ اللَّهِ عَلَی الْکاذِبِینَ : رگاه بعد از علم و دانشی که (در باره مسیح) به تو رسیده، (باز) کسانی با تو به محاجّه و ستیز برخیزند، به آنها بگو: «بیایید ما فرزندان خود را دعوت کنیم، شما هم فرزندان خود را؛ ما زنان خویش را دعوت نماییم، شما هم زنان خود را؛ ما از نفوس خود دعوت کنیم، شما هم از نفوس خود؛ آن‌گاه مباهله کنیم؛ و لعنت خدا را بر دروغگویان قرار دهیم.(سوره آل عمران،۶۱) )  شیعه و سنی به این موضوع اعتراف کرده اند که  وقتی پیامبر(ص) آمدند برای مباهله جز امیرالمومنین(ع) ، فاطمه زهرا(س) و حسنین(علیهم السلام) کس دیگری را نیاورند، وقتی عالم نصرانی نگاه کرد به 5 تن آل عبا نوری را در اینها دید ترسید و گفت مباهله نکنید، مباهله کنیم و نفرین دودمان ما از روی زمین برداشته می شود، آمدند و صلحنامه ای را نوشتند، در رابطه با نزول سوره هل اتی داریم وقتی که حسنین(علیهم السلام) مریض شدند و پیامبر(ص) آمدند برای ملاقات اینها، یکی از اصحاب گفت یا علی خوب است که نذری کنید برای شفای حسنین؛ آنجا بود که امیرالمومنین(ع) نذر کردند که من  سه روزه می گیرم ، حضرت فاطمه زهرا(س) فرمودند من هم سه روز روزه می گیرم، حسنین(ع) هم با اینکه کودک بودند فرمودند ما هم ان شاالله روزه می گیریم، حسنین شفا پیدا کردند و این عزیزان روزه گرفتند، در این سه روز یک روز افطارشان را به مسکین دادند، یک روز غذای افطارشان را به یتیم دادند و  و روز دیگر غذایشان را به اسیر بخشیدند، تا اینکه امیرالمومنین(ع) دست حسنین(ع) را گرفت و آمدند خدمت پیامبر(ص) در مسجد ، پیامبر(ص) وقتی حالت ضعف ایشان را دیدند ناراحت شدند، جبرئیل نازل شد و سوره هل اتی بر پیامبر(ص) نازل شد، غذا و طعامی را از بهشت برای ایشان آورند. یُوفُونَ بِالنَّذْرِ وَ یَخافُونَ یَوْماً کانَ شَرُّهُ مُسْتَطِیراً (7) به نذر وفا می کنند و از روزی که شر آن همه جا را گرفته است می ترسند  وَیُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَى حُبِّهِ مِسْکِینًا وَیَتِیمًا وَأَسِیرًا (8)  و طعام را در حالی که خود دوستش دارند به مسکین و یتیم و اسیر می خورانند. إِنَّمَا نُطْعِمُکُمْ لِوَجْهِ اللَّهِ لَا نُرِیدُ مِنکُمْ جَزَاء وَلَا شُکُورًا (9) جز این نیست که شما را برای خدا اطعام می کنیم و از شما نه پاداشی می خواهیم نه سپاسی.